Gołaszew

     Dwór w Gołaszewie zbudowany został przed rokiem 1858 według projektu architekta Józefa Dietricha dla Leopolda Śmiecińskiego, również architekta. Od 1859r. dworek stał się własnością rodziny Wodzińskich. W latach 30 XXw. był własnością Witolda Zieleniewskiego, a po zakończeniu II Wojny Światowej użytkowany przez PGR Płochocin stopniowo był dewastowany. W latach 90 XX wieku dworek przeszedł na własność Bożeny i Mieczysława Kałużnych którzy podjęli się renowacji i odbudowy dworku.

     Parterowy, podpiwniczony dwór ma cechy neorenesansu, został zbudowany
z cegły i otynkowany. Jest zbudowany na planie prostokąta, z boku posiada czworoboczną wieżę. Pośrodku frontowej elewacji umieszczony został trójarkadowy portyk który zwieńczony jest trójkątnym szczytem, wsparty na żeliwnych kolumienkach. Drugi taki portyk znajduje się między korpusem dworu a wieżą. Dworek posiada dwie drewniane werandy - jedną od południa i jedną od zachodu. W centrum dworku umieszczona została ośmioboczna sala przykryta kopułą z latarnią która doświetla wnętrze. Kopuła ta została udekorowana malowidłami chiaroscuro które przedstawiają narzędzia rolnicze i gospodarcze.

     Wokół dworu znajdują się pozostałości parku krajobrazowego. W głębi parku znajduje się dawny spichlerz który został przerobiony na pracownię artysty rzeźbiarza Mieczysława Kałuźniego.

dawny spichlerz, obecnie pracownia Mieczysława Kałużnego

dworek w Gołaszewie

na podstawie:

www.polskiezabytki.pl

www.ozarow-mazowiecki.pl
zdjęcia własne